Is de vuurwerkramp in Enschede na 24 jaar opgelost?

De vuurwerkramp was een tijdbom in de politieke beerput van een moreel failliete rechtsstaat die wel moest afgaan in het achterlijke niemandsland van armetierige onbenullen, en waarin eigenlijk niemand was geïnteresseerd

Het moet toch niet gekker worden met de naweeën van de vuurwerkramp. Nu blijkt de ex-directeur Bakker geld te eisen van de overheid als financiële genoegdoening, de onbenul (klik hier).
De man had eigenlijk een lange gevangenis verdiend, en het is onbegrijpelijk dat notoire stommelingen die totaal geen verstand van zaken hebben noch een adequate opleiding hebben genoten, directeur of bedrijfsleider kunnen worden van een potentieel levensgevaarlijke bedrijf. 

De ex-directeur Bakker heeft in 2020/21 beroep gedaan op de Wet openbaarheid van bestuur (WOB) en heeft daardoor stukken van de ministeries in handen gekregen waarbij niet alles als gewoonlijk is 'weggelakt' (klik hier). Bakker constateert na lezing van de rapporten dat hij gelijk heeft en dat hij ten onrechte is veroordeeld.
Dit is echter pure onzin van hem. Weliswaar zijn de rapporten bewijs van schokkende onbenul bij de overheid, maar die onbenul zit ook bij Bakker zelf. Bakker wist van zijn vorige baas Harm Smallenbroek dat met name vuurwerk van de professionele klasse 1.3G verkeerd werd geclassificeerd, en dat de Chinezen het vuurwerk door hun opdrachtgevers verkeerd etiketteerden als 1.4G oftewel de klasse van grotendeels consumentvuurwerk.
Er staat in de rapportage van de Commissie Oosting dat Smallenbroek aan de voormalige rijksambtenaar Harry Kapel - en daarna in dienst van de vuurwerkfederatie, opdracht gaf om in China te vragen om de verkeerde labeling toe te passen. Dit zou niet alleen aanmerkelijk schelen in de transportkosten, maar omdat de gevarenclassificatie ook onjuist wordt gebruikt voor de opslag, kun je met goedkope bunkers of zelfs met zeecontainers opslaan. Dat dit levensgevaarlijk is, wist iedereen, ook Bakker, en zodoende is Bakker ook voor een groot deel aansprakelijk voor de ramp.

Het is inmiddels 24 jaar geleden, en sommige mensen zijn er nog geloviger van geworden, want "God heeft me rijk gemaakt" (klik hier). maar als ze dood waren gegaan, was het ook goed geweest, God had het zo gewild. Fijn toch, zo'n opgeruimd karakter, of 'van de ratten besnuffeld'? Zo'n ramp doet toch wat met de geest van een mens, behalve de fysieke en financiële schade. Materieel heeft God ze natuurlijk niet rijker gemaakt, dat heeft de Nederlandse belastingbetaler gedaan die meer dan een half miljard euro heeft opgebracht om de achterstandswijk van fabrieksarbeiders en werkeloze vreemdelingen een flinke opknapbeurt te geven in de vorm van spiksplinternieuwe woningen. Zo heeft heeft elk nadeel ook zijn voordeel, zou Johan Cruijff zeggen.

Op videobeelden (klik hier) is te zien dat voor de grote explosie komt, van rechts naar links Bakker door het beeld komt aanlopen (2.15 minuut) om schuil te zoeken terwijl hij weet wat er staat te gebeuren - en brandweermensen ter plaatse op het terrein staan te blussen en een zekere dood tegemoet gaan. Hij moet hebben geweten dat die mensen het niet zouden overleven, anders was hij toch bij die brandweerlieden gebleven om de zaak onder controle te krijgen, of ze in te lichten over de situatie? Bakker is nog een psychopathische lafaard ook die alleen maar dacht aan zijn eigen belang en veiligheid. Zijn Bakker, Pater en de klusjesman wel eens psychologisch of psychiatrisch onderzocht? Waarschijnlijk niet.

Geen nieuwe ontwikkelingen rond de vuurwerkramp, ondanks dat Paul van Buitenen vanaf juni 2018 een rapport heeft geschreven over de vuurwerkramp in Enschede en daarmee loopt te leuren om zijn eigen gelijk te krijgen. Klokkenluider is geen beroep dat je op elk terrein kunt uitoefenen, dat ben je pas wanneer je verstand hebt van zaken en exact op de hoogte bent van interne geheimen van een bedrijf of instelling omdat je daar deel van uit maakt. Dat is hier niet het geval, Van Buitenen trekt vreemde en verkeerde conclusies uit dubieuze aannames. Je moet wel van bepaalde zaken verstand hebben en zelfs TNO weet daar weinig over te vertellen.

Laatste nieuws is dat sinds mei 2020 het rapport deels openbaar is (klik hier). Er worden veel namen genoemd en onbekende rapporten aan toegevoegd, hetgeen op zich bewonderenswaardig veel werk is. Maar het ontbreekt aan hard bewijs waar het gaat om de hoofdzaken en Van Buitenen vervalt telkens in ontzettend vervelende herhalingen die twijfel zaaien over het waarheidsgehalte. Je wordt ook een beetje misselijk wanneer je het leest, want het rapport van Van Buitenen lijkt net op een pleitnota van een van de vele advocaten van SEF directeur Bakker. Waarom wordt er zo partij getrokken voor Bakker, in godsnaam? Daar is werkelijk geen enkele aanleiding toe en doet volledig afbreuk aan het gehele rapport. Van Buitenen en oud-rechercheur Paalman gaan er gewoon van uit dat Bakker de waarheid en niets dan de waarheid heeft verteld. Hoezo? Van Buitenen komt ook niet met harde bewijzen.

Van Buitenen maakt zich ook volstrekt belachelijk door niet te weten waar hij het over heeft met de vuurwerk gevarenclassificatie. Dat die voor veel mensen niet te begrijpen is, oké, maar er wordt wel degelijk gerotzooid met de verkeerde classificatie door de voormalige VEN-leden en zelfs door TNO. TNO beduvelde de boel in het CHAF-project door van de 'worst-case scenario' uit te gaan en het vuurwerk uit de verpakking te halen en zo dicht mogelijk op elkaar te pakken zodat je een massa-explosie krijgt. Bovendien werden de zeecontainer van binnen extra verstevigd met stalen balken. Dat is gewoon bedriegerij want dat is dus niet de gewone praktijk met vervoer en opslag. Vandaar ook dat TNO later op hun daden terug moest komen en die als onjuist betrachten. Vervolgens werd er een raar verhaal aan gekoppeld, dom dom dom. Er was internationaal kritiek op TNO ontstaan over hun volstrekt onwetenschappelijke omstreden meetmethoden. Een enorme blunder voor een instituut die zich top waant in de toegepaste wetenschap. In het land der blinden is éénoog koning. TNO en de NFI zijn dan ook totaal niet onafhankelijk, ze bijten niet in de hand die ze te vreten geeft, de overheid. Het zijn twee volgevreten prostituees, en waarvan de leiding corrupt is. Dat geldt zeker voor Peter de Bruijn van het NFI, die zich door elke overheidsinstelling in zijn reet laat naaien en met alle winden en scheten meewaait. Door vervalsing van gegevens is menig onschuldige de cel ingedraaid, in opdracht van een of andere PG. Het is een autistische inteelt cultuur, zowel bij TNO als het NFI.

Oud-directeur Bakker heeft niets anders dan zitten liegen en is in zijn eigen leugens gaan geloven door ook in herhalingen te vervallen. Dat getuigt niet van de juistheid van zijn beweringen maar van het grote onbenul van Bakker. Bakker deugde al niet toen hij een gewoon medewerker was van Harm Smallenbroek als directeur. Ook Smallenbroek belazerde de boel bij het leven en verkocht gewoon zwaar vuurwerk 1.3G aan onbevoegden dat valselijk onder 1.4G consumentenvuurwerk was verpakt door de Chinezen - in opdracht van Smallenbroek zelf, hetgeen Bakker ook deed. Dat deed niet alleen SE Fireworks maar bijna alle vuurwerkbedrijven destijds in Nederland maar ook die in het buitenland. Het opzettelijk verkeerd labelen leverde winst op, want een lagere gevarenklasse is veel goedkoper te verschepen. Sinds de chemieramp in 2015 in het Chinese Tianjin (klik hier) is China echter ook gestopt met het verkeerd labelen van vuurwerk. De grote droogte perioden in vele delen van de wereld en de corona uitbraak hebben geleid tot het afzeggen van veel vuurwerkshows over de gehele wereld. Daar komt dan ook nog voor Nederland de nieuwe wetgeving bij die het gebruik van consumentenvuurwerk sterk moet indammen. Wat daar van terecht komt is afwachten, want we leven al tientallen jaren met open grenzen. In landen als Polen mag werkelijk alles, vraag dat maar aan de CHAF-boys van TNO, en de export neemt alleen maar toe.

Daar hadden ze ook een mooie zwarte winst van, want geen mens weet wat er bij de wit betaalde vuurwerkshows allemaal precies is afgestoken - of opzettelijk is achtergehouden. Zo kun je eenvoudig sjoemelen zonder dat maar dan ook iemand het merkt. Zo was er vroeger ene Chris Westphal die van zijn baas Van Westen professioneel vuurwerk kreeg om het illegaal door te verkopen en hij het zware explosieve vuurwerk 1.3G in verkeerd gelabelde dozen met 1.4G gewoon onder het kinderbedje in zijn flatwoning had verstopt. Ze noemden Chris ook wel 'Elvis' omdat hij er altijd zo belachelijk gekleed bijliep met allerlei nepgoud omhangen, gekleed in een witte jumpsuit inclusief opvallende zonnebril. Een soort blanke B.A. Baracus van het A-Team.  Elvis ging altijd naar Thailand om zich daar oraal te laten bevredigen door nogal heel erg jeugdige meisjes, dus deugde Elvis werkelijk voor geen meter.

De handel in vuurwerk zowel het 1.4G consumentenvuurwerk als het professionele 1.3G vuurwerk voor shows is heel lang in de handen geweest van een maffieus samenraapsel van patsers en patjepeeërs, volstrekte onbenullen die het voornamelijk om de centen was te doen. En dat gold ook voor de winkeliers die heel wat illegaals onder de toonbank verkochten. Dat heeft geduurd tot ongeveer de grote klap kwam met de vuurwerkramp in Enschede. Toen is de overheid een grote schoonmaak gaan houden, maar het schorem is bepaald niet verdwenen. Ze hebben de naam van de vereniging veranderd maar hetzelfde tuig zit er nog.

Van Buitenen vergelijkt in zijn rapport vaak de Culemborg vuurwerkramp in 1991 en de vuurwerkramp in Enschede in 2000, omdat in de Culemborg zaak niemand gerechtelijk is vervolgd. Maar wijlen Henk Koolen van MS vuurwerk was net zo'n knoeier als bij welke ander vuurwerkbedrijf dan ook, maar justitie achtte de straf dat familieleden omkwamen bij de explosie al een voldoende straf. Bovendien lag de bunker van MS Koolen vuurwerk ver af van de bewoonde dorpskern. Bekend was hoe Koolen rotzooide met het zogenaamde Scheveningen vuurwerkfestival, een nepvertoning waarbij het nooit ging om een echte competitie tussen bedrijven. Koolen stak al het vuurwerk van alle deelnemende landen met zijn medewerkers zelf af, en vaak gebruikte hij goedkope krachten die vaak onbetaald als vrijwilliger rond dat soort bedrijven hangen, als vliegen om een pot honing. Smallenbroek deed dat ook, terwijl die vrijwilligers geen opleiding hebben genoten noch zijn verzekerd in geval van een ongeluk. Te denken valt aan de gebroeders Krap die ook in Amsterdam bij de vrijwillige brandweer werkten. Ze waren gewoon pyromaan en hadden een ziekelijke zucht naar vuur: vuur maken en vuur bestrijden. 

Koolen had zelf geen enkele pyrotechnische opleiding noch ervaring en was in de vuurwerk business beland als kaasboer om daar goed geld te verdienen. Hij probeerde buitenlandse vuurwerkfabrikanten te overreden om hem het  alleenrecht  te verlenen en geen concurrentie toe te staan. Dat is in het buitenland wettelijk verboden sinds 1890 (klik hier) om een monopolie te vormen in het anti-concurrentie beding. Maar Nederland is nogal achterlijk en pas in 1998 kwam er de Mededingings-autoriteit (NMa), een organisatie die een leeuw is zonder tanden die voornamelijk slaapt en corrupt is. In 2013 fuseerde de NMa met de Consumentenautoriteit en de OPTA en  samen gingen ze verder onder de nieuwe naam Autoriteit Consument en Markt (ACM). Maar op vuurwerkgebied bestaat in Nederland anno 2020 nog steeds een toestand dat de vuurwerkbedrijven onderling verboden prijsafspraken maken en de prijzen kunstmatig hoog houden, en geen concurrentie toelaten. De ACM is dus een stervende tijger. Ook goedgekeurd consumentenvuurwerk 1.4G wordt in Nederland tegengehouden, geheel tegen de EU regels in van vrije handel en verkeer.

Van Buitenen laat in zijn rapport ook het diploma PTO zien dat Bakker heeft gehaald voor het afsteken van groot professioneel showvuurwerk van 1.3G gevarenklasse. Dat diploma Groot Vuurwerk stelde helemaal niets voor want alle medewerkers die reeds in dienst waren van de vuurwerkbedrijven, kregen het diploma cadeau zonder er veel voor te hoeven doen. Daarna werden de eisen voor buitenstaanders flink opgeschroefd, werd de cursus tien keer duurder en kon men slechts aan de vereisten voldoen wanneer men stage liep bij een vuurwerkbedrijf. Maar die bedrijven zagen de nieuwkomers liever gaan dan komen en blokkeerden daarmee op oneerlijke wijze de concurrentie. Om de PTO cursus enig chique cachet te geven, werd een medewerker van TNO ingehuurd en werd er lesgegeven in Utrecht in een lokaal van een HBO instelling. Alsof dat iets te maken had met het niveau, wat gewoon op de ouderwetse lagere technische school 1e klas was gestoeld. TNO liet zich goed betalen voor 1500 euro per uur, terwijl de desbetreffende medewerker Rutger Webb (daar hebben we hem weer) net zijn HBO scheikunde had afgerond in Den Haag en netto niet veel meer dan 10 euro per uur zal hebben verdiend bij zijn nieuwe werkgever. Kassa! Overigens werd de inhoud van TNO lesuren nimmer geëxamineerd, dus het verhaal over buskruit was meer voor de bühne, een toneelvoorstelling die later in 2006 nog eens dunnetjes werd overgedaan tijdens een KNCV bijeenkomst.

Die explosies in Enschede hadden dus ook niets te maken met consumentenvuurwerk 1.4G maar alles met zwaar professioneel vuurwerk 1.3G dat met opzet in de verkeerde verpakking was verzonden, door Chinezen in opdracht van Nederlandse handelaren. Ex-directeur Smallenbroek heeft er destijds expliciet naar gevraagd of de ex-overheidsinspecteur! Harry Kapel in China niet zijn best wilde doen de Chinezen te overtuigen het professionele gevaarlijke massa-explosieve vuurwerk verkeerd te labelen als onschuldig 1.4G consumentenvuurwerk. Er lag dus in Enschede nagenoeg geen consumentenvuurwerk, maar 99 % was van gevarenklasse 1.3G, 1.2G en zelfs 1.1. Wanneer al die gevarenklassen bij elkaar liggen, moet alle vuurwerk als 1.1 of massa-explosief worden behandeld. Dat is niet alleen zo na de vuurwerkramp in Culemborg in 1991, maar al veel langer sinds de invoering van de gevarenclassificatie. Smallenbroek deed ook alleen maar shows, waarna Bakker het bedrijf in die hoedanigheid overnam. Bakker wist precies dat alle vuurwerk verkeerd was voorzien van 1.4G consumentenvuurwerk labels. Bakker is dus een grote bedrieger - en weet Van Buitenen om de tuin te leiden met zijn rapport, net als Bakker zijn kompanen die allen betrokken waren bij het bedrijf. Het eerste vlammetje maakt dan totaal niets meer uit waar dat vandaan kwam, er lag een enorme bom te wachten om tot explosie te komen. Daar was weinig voor nodig dan een vonk of een statische ontlading.

Het rapport van van Buitenen toont wel in droevige mate aan hoe er op grote schaal ook de politiek, de ambtenarij, politie en justitie tot aan de diverse kabinetsleden hebben gefaald. Of nog erger nog, de zaken hebben verdraaid en hebben geblunderd door een grote mate van tunnelvisie, het zoeken naar een armoedige zwerver die ten onrechte de schuld in de schoenen werd geschoven door met bewijsmateriaal en getuigenissen te knoeien en het ontbreken van enige kennis van zaken. Staat op het knoeien met bewijsmateriaal en het onterecht beschuldigen geen straf voor een ambtenaar, die dit willens en wetens doet? Iedereen schijnt van het Tolteam te zijn weggepromoveerd, behalve de twee rechercheurs die ontslag moesten nemen omdat ze het niet eens waren met het bedrog van politie en justitie. Alsof dat voor het eerste keer gebeurde, er zijn talloze malen mensen ten onrechte veroordeeld. Dat heet met een mooi woord 'juridische dwaling' (klik hier) maar vaak is er sprake van kwade opzet bij het magistraat want Barbertje moet hangen, als leven we nog in de middeleeuwen. Alleen al daarom zou de doodstraf weer moeten worden ingevoerd, voor al diegenen die al of niet moedwillig zeer ernstig faalden. Ambtenaren dienen  strenger te worden gestraft dan de burgerij, maar het is in de wetgeving net andersom, corrupte en miskleunende ambtenaren krijgen nooit straf maar worden weggepromoveerd. Hangen dat zwart gebefte tuig!

Overigens is het verschijnsel van het tekort schieten van ambtenaren niet nieuw, er hoeft maar een grote calamiteit uit te breken of de verantwoordelijke bestuurders staan letterlijk met de handen in het haar. Burgemeester Mans wist niet eens van een vuurwerkopslag in zijn gemeente Enschede. Ze weten niet wat ze moeten doen en draaiboeken of rampenplannen blijken verouderd of kwijtgeraakt. Er wordt nooit of nauwelijks geoefend op het uitbreken van grote ongelukken of natuurrampen, niemand is voorbereid. Juist politie, brandweer en hulpdiensten als ambulances moeten precies weten wat er gedaan moet worden, of juist niet gedaan moet worden. Zo moest de brandweer in Enschede bij de brand in de opslagplaats voor groot professioneel vuurwerk 1.3G niet gaan blussen, maar iedereen op afstand houden, van 500 tot 1000 meter.
Dat neemt echter niet weg dat de hoofdverantwoordelijken van het bedrijf Smallenbroek Enschede Fireworks vrijuit gaan, integendeel, ze zijn en blijven de hoofdschuldigen voor dood en verderf. De rol van de vorige eigenaar Harm Smallenbroek, die een dergelijk gevaarlijk bedrijf heeft achtergelaten dat op ontploffen stond, wordt echter nauwelijks belicht en dat is heel vreemd. Op het doorverkopen van een enorme bom staat kennelijk geen straf?

Neem als voorbeeld de uitbraak van het corona virus. Zelfs op de komst van de tweede corona golf, waarvan iedereen wist dat deze eraan zou komen - vergelijk de dodelijke Spaanse griepgolf na 1918, was men wederom totaal verrast en niet voorbereid. In Nederland denkt men het ook altijd beter te weten dan het grote buitenland, en eigen regels te stellen om op die manier het wiel opnieuw uit te vinden. De moraal van dit verhaal: het bestuur van Nederland deugt niet als het erop aankomt. Zo denkt men wanneer de leiding van het land is omgekomen tijdens een ramp, er een 'designated survivor' moet zijn. Een soort Superman. Maar wat moet die zielenpoot doen wanneer er een wereldoorlog uitbreekt met kernwapens, of dat er een reuzen meteoriet op de aarde valt? (klik hier) Een zelfmoord capsule innemen in de vorm van een 200 mg kaliumcyanide oplossing, zoals de nazi's deden, en het glas stukbijten. Wat heeft het voor een zin wanneer bijna iedereen dood is? Alleen zwervers zullen het overleven, want die zijn het harde bestaan gewend, maar die zullen zich niets laten vertellen of de les laten lezen door een door de regering aangestelde onbenul.

Van Buitenen schijnt in 2020 ruzie te hebben met Fred Vos (klik hier), een afgekeurde ex-brandweerman die al jaren aan beroepsdeformatie lijdt en ook psychopathische trekjes heeft. Wanneer je contact hebt met Vos lijkt het wel alsof hij nog steeds op de meldkamer zit te schreeuwen met zijn staccato aan onbegrijpelijk jargon, die in zijn vrije tijd het gedrag is gaan vertonen en taal is gaan gebruiken die doorgaans alleen op het werk gebruikt wordt in tijden van nood.
Ook Van Buitenenen lijdt aan blikvernauwing en is net als Vos vastgeroest in zijn eigen gelijk, vandaar dat hij zijn verhaal niet helemaal prijsgeeft. Maar we zijn na twee jaar wachten niet meer  echt geïnteresseerd, want iedereen die het wel eerder heeft mogen lezen, heeft het rapport terzijde gelegd zonder er wat mee te doen. 

In februari 2020 berichtte het AD dat ook oud-directeur Harm Smallenbroek in zijn rapport werd aangesproken op zijn verantwoordelijkheid (klik hier). Wat er precies in staat is niet bekend, maar wanneer Van Buitenen bedoelt dat Smallenbroek mede schuld draagt omdat hij een gevaarlijk en ondeugdelijk bedrijf heeft achtergelaten, dan is dat juist. Daar zou een zware straf op moeten staan.
De rapporten van de parlementaire onderzoekscommissie wezen destijds al op de ondeugdelijke en niet-werkende systemen die als sprinklerinstallatie moest doorgaan, maar die provisorisch en ondeskundig was aangelegd door Smallenbroek zelf en waar bovendien geen waterdruk op stond.
Het systeem was kennelijk alleen voor de bühne om de indruk te wekken dat er aan brandpreventie was gedaan, maar het was regelrecht gevaarlijk bedrog.
Een andere ernstige fout betrof het feit dat de ondeugdelijke opslag in de zeecontainers was doorverbonden via gaten die waren gemaakt voor de doorvoer van de waterleidingen. Maar hierdoor kon juist het vuur zich van container naar container via de gaten uitbreiden, hetgeen ook gebeurde tijdens de vuurwerkramp. De doorverbindingen werkten als een soort lont.

Daarnaast bestaat er een duidelijk verslag waarin Smallenbroek destijds aan ex-ambtenaar Harry Kapel vroeg als vertegenwoordiger van de brancheorganisatie om de Chinezen te overtuigen professioneel vuurwerk van gevarenklasse 1.3G bedrieglijk als 1.4G consumentenvuurwerk te vervoeren, daar dit aanzienlijk goedkoper is. Dit is puur fraude en bedrog, en levensgevaarlijk zowel voor de vervoerder als voor de situatie waar het wordt opgeslagen. Zowel de niet-functionele sprinkler als wel het bedrog met de verscheping hebben bijgedragen aan de ernst van de ramp. Nog afgezien van wat er nog meer heeft afgespeeld aan vreemde praktijken, zoals een lading met ijsfonteinen op basis van nitrocellulose die aankwam en Smallenbroek nog een deel van het bedrijfsterrein beheerde na de verkoop van het bedrijf - en waar zijn zoon de toegang toe had. Smallenbroek doet nogal zielig in het AD bericht, maar Smallenbroek heeft een lading boter op zijn hoofd en heeft daarom al die tijd terecht niet de zon opgezocht, anders was de boterberg gaan smelten.

Van Buitenen dicht ook een kwalijke rol aan de brandweer toe, hetgeen juist is, want de brandweer heeft verkeerde beslissingen met de bluswerkzaamheden genomen die levens hebben gekost. Ook openende de brandweer deuren van vuurwerkbunkers die gesloten hadden moeten blijven, en stonden brandweerlieden boven op bunkers gevuld met professioneel vuurwerk 1.3G te blussen. Men had zich uit de voeten moeten maken, dat geldt voor elke opslag van professioneel vuurwerk: een minimale afstand van 500 tot 1000 meter.
Daar komt nog bij dat de brandweer zich met wat gratis pakketjes kindervuurwerk liet fêteren, zodat ze maar geen controles zouden uitvoeren - en indien wel, de zaak zouden goedkeuren. Een type vuurwerk dat ze niet in de bunkers hadden liggen - daar lag zwaar professioneel vuurwerk van categorie 1.3G, 1.2G en 1.1 massa-explosief materiaal. SE Fireworks was geen groothandel in consumentenvuurwerk 1.4G, maar net als in de tijd van Harm Smallenbroek een bedrijf dat professioneel vuurwerk van zware klasse bezigde voor shows. En volgens Duitse getuigen werden er ook 4 inch titaan saluutbommen gemaakt, een klasse die tegenwoordig terecht onder 1.1 massa-explosief valt - en als zodanig dient te worden vervoerd en opgeslagen. Voor de fabricage hadden ze geen vergunning noch de know-how.

Helaas zijn de uitgangspunten van Van Buitenen verkeerd gekozen en doet hij uitspraken die hij niet hard kan maken. Weliswaar heeft hij gelijk dat de politie en het OM bewust hebben aangestuurd op foute aannames en conclusies, en het bewijs er bij hebben verzonnen (een gotspe en doodzonde), maar dat wisten wel al. De justitieambtenaren zijn weggepromoveerd, de andere SE Fireworks klokkenluider politieman Paalman en collega werden op een zijspoor gezet.

Dat oud-directeur Bakker en collega Pater vrijuit zouden gaan is nonsens, zij wisten van de levensgevaarlijke omstandigheden ondanks dat ze volstrekte onbenullen zijn en die hun onwetendheid graag uitventen als de schone onschuld.
Het had Van Buitenen gesierd wanneer hij de dubieuze rol van Bakker en kornuiten had onderzocht, want Duitse klanten beweerden dat SE Fireworks tegen de regels in zelf levensgevaarlijk vuurwerk maakte, zoals titaan saluut mortierbommen die vallen onder 1.3G maar onder bepaalde omstandigheden massa-explosief zijn en zouden moeten vallen onder gevarenklasse 1.1. Bakker en Pater hadden echter geen enkele verstand van het fabriceren van vuurwerk. Een vat met titaanmetaal schilfers werd immers later op het terrein gevonden. Met name de saluutbommen zijn massa-explosief, maar er lag nog veel meer professioneel vuurwerk van 1.3G gevarenklasse opgeslagen. Dat van Buitenen beweert dat er hoofdzakelijk 1.4G consumentenvuurwerk lag is volledige onzin, er lag voornamelijk 1.3G vuurwerk voor professionele shows. Dat was ook hun business. De opslag was met opzet verkeerd geclassificeerd.

In 2004 vond in Denemarken eveneens een enorme vuurwerkramp plaats (klik hier). Kennelijk had men internationaal niets geleerd van de de vuurwerkramp in Enschede.
Kenmerkend is dat de gegevens over de ramp op geen enkele manier kloppen, net als bij de Enschede ramp, en dat verschillende reportages melding maken van uiteenlopende hoeveelheden. Van groot belang is de gevarenklasse waartoe het grootste deel van opslag betrof, maar nergens wordt daar duidelijk melding van gemaakt. Het is dan ook waarschijnlijk dat hier ook sprake was van manipulatie om de waarheid niet boven tafel te krijgen. Ook na 2000 werd dus kennelijk professioneel vuurwerk van 1.3G als consumentenvuurwerk van klasse 1.4g verscheept, alleen om de kosten van vervoer in de hand te houden. Sinds 2020 zeggen de Chinezen daar van hun kant een eind aan te hebben gemaakt.

Diverse bronnen melden dat de brand in Denemarken begon met dat medewerkers een doos met vuurwerk lieten vallen, waarop er een explosie plaats vond en de brand zich uitbreidde (klik hier). Hierin kloppen al twee beweringen niet. Een doos met vuurwerk dat uit de handen valt, mag niet zomaar ontploffen, daar zijn veiligheidsregels voor genoemd in o.a. het Oranje Boek. Dat geldt zowel voor consumentenvuurwerk van gevarenclassificatie 1.4G als professioneel vuurwerk van klasse 1.3G, alsook materiaal dat valt onder 1.2G en 1.1 massa-explosief. Dergelijke gevaarlijke stoffen mogen niet van een hoogte van 1,5 m in de originele verpakking tot zelfontbranding overgaan. Een ander lezenswaardig rapport betreft de Arbeidsveiligheid bij het toepassen van groot vuurwerk van het RIVM, maar het is verre van volledig (klik hier). Er zijn buitenlandse rapporten die veel uitgebreider zijn en vrij toegankelijk via het internet in de Engelse taal, met name Amerikaanse en Canadese.

Daarnaast is het zo dat bunkers en compartimenten van de goedgekeurde opslag zo moeten zijn ingericht, dat de brand of explosie beperkt blijft tot dat betreffende gebouw, en dat niet alle gebouwen waar opslag plaatsvindt brand vatten binnen een gestelde tijdsduur. Dan deugt er iets niet aan de veiligheid en keuring door de brandweer. Zover het geval in Denemarken. Denemarken heeft een draaiboek voor grote rampen, of die door de natuur of door de mens zijn veroorzaakt (klik hier). In verband met de pandemische uitbraak van het corna-virus is te hopen dat Nederland ook voldoende doet om uitbreiding en verspreiding te voorkómen. Nederland was ook niet goed voorbereid op een vuurwerkramp als in Enschede. Het ergste doet vrezen dat als het kalf verdronken is, men de put dempt. Ambtenaren brengen al tientallen jaren hun tijd slapend door op het kantoor.

Dat het vuur zich in Enschede over zo'n groot gebied heeft weten te verspreiden is waarschijnlijk inherent aan de gevarenklasse 1.3G, waarbij door de explosies (delen van) vuurwerk alle kanten opschiet en aldaar meer vuurhaarden kan vormen. Een aanwijzing daarvoor is dat tal van ook onontplofte (delen van) mortierbommen ver waren weggeslingerd. Het bizarre geval is dat Harry Kapel door Gerrit Wagenvoort werd gestuurd om een terreininspectie uit te voeren: beide heren van de commerciële verenigingen met een bedenkelijke reputatie. Zo kon bewijsmateriaal indien mogelijk verdwijnen nog voordat de overheid strafrechtelijk onderzoek had kunnen doen. Maar hierover verderop meer. Overigens is de oude Wagenvoort inmiddels overleden. Zijn zoon kwam ook regelmatig in contact met de politie vanwege illegale vuurwerktransporten.

Het betrof ook beslist geen gewoon bedrijfsongeval, want vuurwerk afsteken in het weekend door medewerkers op het bedrijfsterrein waar vuurwerk ook is opgeslagen, waardoor per ongeluk alles in brand vliegt, is volkomen waanzin en verboden volgens de veiligheidsrichtlijnen. Echter, niet is met zekerheid te zeggen dat de brand op die manier is ontstaan omdat er veel is gelogen en verzwegen door de betrokkenen, met name dus Pater, Bakker en klusjesman Kloppenborg en bewijs in de chaos is verdwenen. Ook de klusjesman is overleden en neemt een groot geheim mee in zijn graf: misschien is hij wel een van de schuldigen van het eerste vlammetje (klik hier)? Maar het is wel het meest aannemelijke scenario nadat eerst naar een zondebok was gezocht, een dorpsgek die de schuld moest krijgen, ook die is inmiddels overleden.

TNO weet niet wat er precies is gebeurd, en in zoverre is het onjuist wanneer Van Buitenen beweert dat TNO de oorzaak van de ramp verhult (klik hier). Dat zou teveel eer zijn voor de wijsneuzen van dit instituut. Ook de Fransen hebben beperkt een rapport opgemaakt (klik hier).
Wel heeft hij gelijk wanneer hij stelt dat TNO geen objectief onafhankelijk onderzoekslaboratorium is: wie betaalt die bepaalt. Ze produceren al tientallen jaren rapporten en zogenaamde onderzoeksresultaten in het voordeel van de betalende partij, meestal de overheid, of houden doelbewust bepaalde ongunstige resultaten achter wanneer dat zo uitkomt voor het bedrijfsleven. Dat zou ook met het gemanipuleerde CHAF project zijn gebeurd, waarbij men buitengewoon onprofessioneel te werk ging, resultaten werden achtergehouden en twee miljoen aan subsidie werd geïncasseerd. Met zuivere objectieve wetenschap heeft dat dus niets te maken. In het geval van vuurwerkonderzoek sparen ze vaak zowel de kool als de geit, om iedereen tevreden te stellen en toekomstige opdrachten zeker te stellen bij beide partijen.
Al eerder bleek dat ministeries in Den Haag de uitkomst van zogenaamde wetenschappelijke rapporten bijstellen, inkleuren of achterhouden, al naar gelang hun politieke voorkeur (klik hier). Ook TNO bijt niet graag in de hand die ze te (vr)eten geeft.

Zo waren de TNO experimenten in Polen met vuurwerk in metalen zeecontainers veel te veel gemanipuleerd, en zei een van de onderzoekers Webb dat men de explosies onderzocht volgens 'the worst case scenario'. Dat is pure kunstmatige manipulatie en heeft niets met normale bedrijfsomstandigheden van tijdelijke opslag en verscheping te maken. Zeecontainers zijn trouwens ongeschikt voor opslag, hierover later meer. Ook werden proeven gedaan in Oostenrijk in een verlaten steengroeve, alsof wij die ook niet hebben in Limburg.
Overigens is het best interessant om te weten dat bepaalde stoffen of goederen die brandbaar explosief zijn, anders reageren in grote bulkpartijen. Dergelijke effecten doen zich ook voor bij de opslag van ammoniumnitraat als kunstmest, of ammoniumperchloraat waarmee in de V.S. een groot ongeluk gebeurde (zie PEPCON disaster (klik hier) waar de concurrent Kerr-McGee mogelijk schuldig aan was). Maar wanneer grote bedrijven als Shell, Odfjell, Vopak, DuPont (Chemours) en Dow Chemical aan 'worst case scenario's' zouden worden onderworpen wanneer het op veiligheid aankomt, kunnen ze direct de zaak wel sluiten, en dat geldt voor veel andere risicovolle bedrijven. Een recent onderzoek laat weten dat hele grote multinationals als Shell ook bijna geen belasting betalen, maar dat even daargelaten. We wisten dat al van al die andere multinationals als Starbucks, Google, Facebook, etc. Ook internationaal optredende rockbands betalen haast niets door hun belastingconstructies. 
 

In Enschede wist de burgemeester niet eens van het bestaan van het bedrijf SE Fireworks, laat staan van de ontbrekende controle en handhaving daarop. Alles wat fout kon gaan ging fout. Van Buitenen heeft het over een brandweerman die aanwezig was tijdens de CHAF experimenten in Polen, en beweert dat een zeecontainer werd volgepakt met 1.4G vuurpijlen waarvan de verpakking en de stokken waren verwijderd. Maar is dit dan nog wel 1.4G? Sinds wanneer wordt consumentenvuurwerk verzonden zonder verpakking en zonder de stabilisatie stokken? Dit is pure manipulatie met de gevarenklassen. Logisch dat TNO zich naderhand bedacht, dat na de explosie zij te ver waren gegaan in hun 'worst-case-scenario' en dat dit met wetenschap niets te maken heeft. 

Wanneer je eerlijk en objectief onderzoek doet, ga je uit van exact de manier waarop de goederen worden verzonden in de juiste transportverpakking. Juist die verpakking maakt belangrijk deel uit van de indeling in de gevarenklassen. Rotzooi je daarmee zoals TNO deed, dan zit je de boel te belazeren, wetenschapsfraude. Interessant is dan wel te lezen hoe de oud brandweercommandant daar over dacht toen hij in Polen aanwezig was en de fraude doorhad. Maar hij trok wel de verkeerde conclusies (klik hier). Bovendien vertelt hij niet dat TNO de zeecontainers bovendien ook nog eens met het nodige laswerk en staalconstructies van binnen hadden verstevigd. Als dat geen bedrog is? 

Overigens is het vreemd dat Webb en collega's zo konden aanrotzooien bij TNO, immer had TNO in 1991 bij de vuurwerkramp in Culemborg en na de ramp in Enschede al het volgende geconcludeerd: 'Het ten sterkste afraden om de gevarenklasse die geldt bij transport ook bij volgende fases te gebruiken, zeker wanneer het vuurwerk niet meer in de verpakking wordt opgeslagen en er modificaties aan het vuurwerk hebben plaatsgevonden. Zodra het vuurwerk uit de verpakking wordt gehaald en bewerkt, moet het opnieuw worden geclassificeerd.' Einde citaat (klik hier). Bij de CHAF-experimenten werden deze belangrijke conclusies met de voeten getreden. Overigens hoeft TNO dit niet te concluderen, in het zogenaamde Oranje boek staat dat ook al jaren te lezen, de twintigste herziene editie van de United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods, Model Regulations, is gepubliceerd in het Engels en het Frans. Deze nieuwe editie bevat veel van de nieuwe en herziene bepalingen die van kracht zullen worden in 2019.

Hoe politici hun straatje daarna probeerden schoon te vegen leek erg op de Britse TV serie uit de jaren '80, 'Yes Minister': de ministers blijken tijdelijk aangestelde onbenullen die aangestuurd worden door manipulerende ambtenaren, zodat het gewone kiezersvolk voortdurend een loer wordt gedraaid. Ze dronken een glas, deden een plas, en alles bleef zoals het was. Alleen kreeg consumentenvuurwerk 1.4G ten onrechte een slechte naam, en werden de eisen voor wat betreft vervoer en opslag aangescherpt. Sommige bestaande bedrijven werden uitgekocht, allemaal paniekreacties vanwege gebrek aan kennis. In het buitenland werd geen enkele maatregel genomen of wetgeving veranderd. Nee, de vuurwerkramp had NIETS met 1.4G consumentenvuurwerk te maken, mijnheer Van Buitenen, maar alles met teveel en verkeerd opgeslagen 1.3G vuurwerk waarvan mogelijk ook nog een deel onder 1.1 massa-explosief materiaal valt.

Net als dat het onjuist is aan te nemen dat consumentenvuurwerk 1.4G opgeslagen in zeecontainers levensgevaarlijk is voor brandweerlieden om een brand te blussen. Dat is dus niet waar, het probleem zit hem in de opslag van bepaald professioneel vuurwerk van gevarenklasse 1.3G in zeecontainers. 1.4G vuurwerk bestaat voor 90 % uit papier, karton en klei, de pyrotechnische lading (sas) is gering met 5 tot 10 % aan massa. Daardoor is het 1.4G vuurwerk niet massa-explosief. Bij 1.3G professioneel vuurwerk kan de massa van de sas wel 75 tot 90 % bedragen en gelden hele andere veiligheidsregels.
Uitzondering daarop zijn ongelukken met elektrische ontstekers die wel onder 1.4G vallen, maar soms ingebouwd in de 1.3G klasse worden meegeleverd, worden aangebracht in de opslagruimte of in dezelfde container worden geladen. Dit zijn zeer gevaarlijke praktijken waar menig dodelijk ongeluk mee is gebeurd. Ontstekers zijn erg gevoelig voor wrijving en slag of stoot (klik hier). Dat maakt 1.3G extra gevaarlijk en zou daardoor in een hogere gevaarklasse moeten komen, bijvoorbeeld 1.2G of 1.1G.
Zeecontainers zijn bovendien totaal ongeschikt als blijvende opslagruimte voor de 1.3G klasse. Daar kan onder bepaalde omstandigheden een massa-explosie plaats vinden (maar geen detonatie) die levensgevaar oplevert voor de brandweer en hulpdiensten. Het is dan ook onverstandig om daar bij brand te gaan blussen en dat geldt trouwens ook voor goedgekeurde opslagruimtes voor 1.3G.
Er is wel onderzoek gedaan maar de omstandigheden en de schokgevoeligheid van professioneel vuurwerk 1.3G maar door de vele onbekende factoren is de vuurwerkramp geen goed uitgangspunt (klik hier).

TNO zou het feit negeren dat explosies krachtiger zijn als vuurwerk bij een brand is opgesloten, aldus Van Buitenen. Dat kan TNO nooit beweren, want al sinds de middeleeuwen is bekend dat bijvoorbeeld buskruit sneller brandt bij opsluiting. Niet dat de energie toeneemt, maar de energie wordt in een veel kortere tijd vrijgemaakt waardoor de druk sneller toeneemt. Hier slaat Van Buitenen flink de plank mis door gebrek aan kennis en ervaring op het gebied van explosieven.
Sommige stoffen en brandbare mengsels hebben echter helemaal geen opsluiting nodig om toch tot explosie over te gaan. Dat geldt niet alleen voor de brisante militaire explosieven, maar ook voor flitskruit op basis van aluminium (bij meer dan een halve kilogram). Bij 'crackling stars' in vuurwerk is zelfs maar een paar milligram nodig voor de explosieve redoxreactie bij het thermietmengsel van bismut subcarbonaat, magnalium (50/50 % aluminium/magnesium-legering) en koper(II)oxide. En moderne technieken met kleine nanogram deeltjes bieden nieuwe mogelijkheden bij kleinere massa's.
 
Kortom, het rapport van Van Buitenen levert niets nieuws op maar gaat door onvoldoende kennis van zaken uit van verkeerde gegevens en uitgangspunten, waardoor de conclusies onjuist zijn. En de interessante open eindjes die het onderzoeken waard zijn, worden niet eens genoemd. Een gemiste kans. En nee, klokkenluiden is geen beroep van een allesweter, integendeel, zo dacht Peter R. de Vries ook de moordaanslag op de Amerikaanse J.F. Kennedy op te lossen.
In de Tweede Kamer wordt weliswaar een hoorcommissie ingesteld in 2019, maar dat is verloren tijd en weggegooid geld. In dat licht is het dan ook nepnieuws van dagblad Trouw om in maart 2019 met een groot artikel te komen over ex-directeur Bakker (klik hier). Schaamteloos laat Bakker weten nog altijd te vechten voor zijn onschuld, en hij noemt SE Fireworks een fantastisch bedrijf. De commissie Oosting heeft destijds laten zien in hun uitgebreide rapport dat het één grote gevaarlijke bende was, en dat van de veiligheidsmaatregelen maar dan ook helemaal niets deugde. Bakker heeft nog geen half jaar gezeten, maar hij had met zijn kornuiten Pater en Kloppenborg minstens 30 jaar gevangenis verdiend voor de ellende die hij duizenden mensen heeft bezorgd - en indirect ook de belastingbetaler 1 miljard! heeft laten betalen voor de wederopbouw van de stad. Bakker zou zich dood moeten schamen en het is belachelijk dat hij zo'n podium krijgt bij dagblad Trouw en in de Groene Amsterdammer. Het is als Holleeder in College Tour.

Ook oud-directeur Willie Pater voelt zich niet schuldig, kopte het AD op 13 mei 2015, 15 jaar nadat het grootste vuurwerkongeluk ter wereld plaats vond bij Smallenbroek Enschede Fireworks (SEF). Met 23 doden, 950 gewonden en 200 vernietigde woningen als gevolg.
Je moet maar durven, met die typische houding van psychopathische onbenullen als Pater, Rudie Bakker en klusjesman Hennie Kloppenborg die de waarheid verhullen, alleen met hun eigen belangen bezig waren en bovenop een zelf gebouwde illegale bom zaten (klik hier).
Is het dan nog van belang precies te weten waar het eerste vonkje vandaan kwam? Het was immers een kwestie van tijd, zoals later zou blijken. De vuurwerkramp en de afwikkeling daarvan was een combinatie van gebrek aan intelligentie en aanwezigheid van corrupte ambtenaren. Elke volstrekte onbenul kan een vuurwerkimportbedrijf starten en geen enkele ambtenaar die er werkelijk verstand van heeft die de vergunning verleent.

In China zijn na de enorme explosies en ravage in de haven van Tianjin alle directieleden en corrupte ambtenaren opgepakt. Die krijgen een langdurige gevangenisstraf dan wel de doodstraf. In Nederland had dat natuurlijk ook moeten gebeuren. Dat dit niet is gebeurd betekent dat het gehele rechtssysteem corrupt is en door en door verrot, een failliete rechtsstaat.

Ex-rechercheur Jan Paalman heeft een website over de vuurwerkramp (klik hier) gemaakt. Paalman maakte deel uit van het politieteam dat de ramp onderzocht, het Tolteam. Zijn collega's en officieren van justitie maakten er een beschamend potje van dat zo de prullenbak in kon (klik hier).

Paalman is nog steeds op zoek naar de oorsprong en er zijn wat open eindjes waar niets mee is gedaan, denkt hij.
Er werden verschillende pallets met het kleine schertsvuurwerk 'ijsfonteintjes' geleverd en volgens de directie betrof het bestellingen van de oude eigenaar Harm Smallenbroek, die ook nog een deel van de opslag in beheer had - en die tevens toegang bood aan zijn zoon. Wat er gebeurd is met een deel van die zendingen is onbekend, en welke rol de zoon heeft gespeeld is buiten beeld gebleven.

Een van de  theorieën is dat de nitrocellulose (NC) - of juister cellulosenitraat - in de ijsfonteintjes een gevaar heeft gevormd of dat het geringe aandeel metaal als brandend magnesium, aluminium of titaan explosief zouden kunnen reageren met (blus)water. 

Vuurwerk is scheikundig gezien een inherent instabiel product, maar wanneer dat niet zo was zou het niet goed functioneren.
De stabiliteit, betrouwbaarheid en veiligheid van het product dienen wel zo groot te zijn dat het niet  voortijdig spontaan ontploft of gedurende opslag tot ontbranding komt. Wel gaat oud vuurwerk achteruit in kwaliteit en grote schommelingen in vochtigheid en temperatuur zijn funest.
Niemand heeft er belang bij dat vuurwerk onbetrouwbaar is maar men dient er wel steeds voorzichtig en met beleid, dus deskundig mee om te gaan. Dat geldt zowel voor het gebruik als wel voor de opslag en vernietiging van oud materiaal. Fabricage was niet toegestaan.
 
Nitrocellulose is bekend van rookzwak kruit voor munitie, oude nitraatfilms, bepaalde bootlak en celluloïd voor pingpong balletjes. De meeste toepassingen zijn verdwenen - in 1966 was 60 % van de fiets jasbeschermers nog van celluloïd. Het was te brandbaar en verouderde snel.
NC kan spontaan tot ontbranding komen wanneer het onvoldoende van zuurresten is ontdaan in het productieproces. Het moet worden gestabiliseerd tegen ontleding, maar ook dan is de houdbaarheid beperkt.

Onbekend is of de NC in de ijsfonteintjes onvoldoende gezuiverd was of oud NC aanwezig was, bijvoorbeeld van munitie dat eigenlijk zou moeten worden vernietigd. In China maakt men soms gebruik van zogenaamd 'de-militarized gunpowder'. Dat is goedkoop omdat het anders toch wordt vernietigd. Voor militaire kwaliteit NC in bulk partijen met 13,15 % stikstof geldt een TNT-equivalent van rond de 100 % - met uitschieters naar boven en naar beneden (klik hier). NC in bulk mag niet droog worden opgeslagen. Militair schietkatoen van de Amerikaanse Picatinny Arsenal in Dover NJ werd uit veiligheid in partijen van 1 miljoen pond op de bodem van een meer bewaard. Mogelijk is Chinees NC minder zuiver (klik hier).

Bij veroudering van NC worden de stabilisatoren verbruikt en wordt het afbraakproces daarna katalytisch versneld door de stikstofdioxiden die ontstaan - waarna het materiaal pyrofoor kan worden. Men is er vanaf 1850 tot omstreeks 1900 mee bezig geweest om NC met name voor militair gebruik veilig te stabiliseren (klik hier). Er zijn veel rampen mee gebeurd.
In de rapporten werd een bedrijfsvreemde stof genoemd, mogelijk NC van militaire oorsprong. Oneigenlijk gebruik? Door afsluiting kan een fonteintje met NC ontploffen, daar hoef je geen raketgeleerde voor te zijn. Standaard NC is ruim twee keer zo krachtig als gewoon zwart buskruit (klik hier).

Hoewel een en ander in theorie mogelijk is, zijn de hoeveelheden daarvoor te gering om een rol van betekenis te hebben gespeeld en ook niet voor de grootte van de explosies. Zeker niet voor wat betreft een magnesium- of andere metaalbrand waarbij waterstof ontstaat. Gas moet bovendien mengen met zuurstof om explosief te reageren.

Er was sprake van een stalen vat met titanium metaalschilfers, maar dat was nagenoeg ongehavend gebleven. Wèl is het een belangrijke aanwijzing dat er inderdaad werd gefabriceerd met chemische stoffen. Duitse getuigen vertelden dat er illegaal met 1.1 massa-explosief materiaal op grote schaal werd gewerkt voor titanium saluut shells, op ondeskundig gevaarlijke wijze. Van heinde en verre kwam men bij SEF de saluut shells halen, geen Chinees, Enschedees.

Voor de goede orde: het vuurwerk dat bij de vuurwerkramp in Enschede ontplofte, was voornamelijk 1.3G evenementenvuurwerk voor professionele grote shows en waarvan een flink deel massa-explosief was doordat het verkeerd werd opgeslagen en  samen ondergebracht met 1.1 en 1.2 geclassificeerd materiaal.  Dat soort vuurwerk is vele malen zwaarder dan consumentenvuurwerk 1.4G dat per definitie niet massa-explosief is. Ten onrechte werden bedrijven uitgekocht, verdwenen ze geheel en internationaal ontstond enorme imago schade.

  Paalman voert  tal van theorieën op die wijzen naar een mogelijke doofpot en corruptie. Veel mensen zouden ronduit incompetent zijn geweest. Alleen Pater en de klusjesman Kloppenborg kunnen daarover uitsluiting geven maar hebben altijd ontkend en gezwegen. Maar ook het 'hadden moeten weten' is incompetentie.
Terwijl de schoonzus van Pater ooit beweerde dat hij wel die zaterdag aanwezig was op het terrein van SEF.

Het kan zijn dat die zaterdagochtend of vroege middag door de heren wat demonstratiemateriaal werd afgestoken en dat brandend vuurwerk onder een van de containers is geschoten en daar brand heeft veroorzaakt - en wat van buitenaf minder goed zichtbaar is geweest.
Opgehoopt vuil onder de containers kan makkelijk vlam hebben gevat met kruitresten uit verpakkingen, en tussen de naden van de houten vlonders in de containers zijn gaan zitten. Ze vormden daar mogelijk een soort van lont.

Wat vooral opvalt, is de frustratie en ergernis waarmee Paalman zit en de machteloosheid die hij uitstraalt. Op een van de video's is te zien hoe hij vierkant de deur wordt uitgewerkt bij een van de ex-directieleden van SEF.  Hij staat nagenoeg alleen tegenover bureaucraten en een reeks van hotemetoten in een wereldje van machtswellustelingen waarvan hij zelf deel heeft uitgemaakt, te weten de politie, brandweer, justitie, ministeries als wel de gemeentelijke en landelijke politiek en die weinig geïnteresseerd lijken in waarheidsvinding. Ze zijn Paalman liever kwijt dan rijk met zijn geneuzel.

Dat de bedrijfsleiders Bakker (Moonlight Events) en Pater en de klusjesman van SEF allen gelogen hebben, er het zwijgen toe deden of naar andere oorzaken wezen, die feiten zijn bekend en daar kun je nog inkomen vanuit het mogelijke daderprofiel en de straf die boven hun hoofd hing.
Maar wanneer ambtenaren een loopje nemen met de waarheid of last hebben van zogenaamde tunnelvisie, dan ben je verder van huis en leidt dat vaak tot niks - of weer een zoveelste gerechtelijke dwaling, al of niet met opzet.

Dan gaat het niet over gewone menselijke fouten die worden gemaakt tijdens een onderzoek, maar dat bewust een volkomen verkeerde kant wordt opgestuurd.
Een van de belangrijkste redenen zou volgens Paalman kunnen zijn te voorkomen dat dood door schuld wordt verweten, door nalatigheid en omkoping of corruptie, zowel bij de brandweer en de leiding daarvan als wel bij bureau MILAN van defensie, gemeente- en provinciale ambtenaren en de verantwoordelijke ministeries.
Wanneer je de trap van bovenaf schoonveegt, betrof dat destijds ministers Frank de Grave, Klaas de Vries en mogelijk nog een paar anderen. Dat zou direct tot een kabinetscrisis hebben geleid en een val van het kabinet Kok II (klik hier).

Want topambtenaren en politici die een groot onderzoek frustreren en de kluit belazeren, dat lijkt op een politieke misdaad.
En het zijn vooral natuurlijk die figuren die het met de waarheid niet zo nauw nemen en graag toewerken naar een eigen bedacht scenario dat hen politiek en qua maatschappelijke carrière het beste uitkomt, die voor de grootste frustratie zorgen.
Daarmee zijn het eigenlijk witteboordencriminelen, inclusief al diegenen die er wel van weten maar het zwijgen toe doen en medeplichtig als zij zijn, de andere kant opkijken.

 

Nu is het te prijzen dat er nog steeds dappere mensen als Paalman zijn die 15 jaar na dato alsnog de onderste steen boven willen zien te krijgen, tegen wil en dank en vaak tegen beter weten in.  Je zou ze ook een soort klokkenluiders kunnen noemen, wanneer ze zien dat het ambtenarenapparaat uit de bocht vliegt en eigen scenario's gaat schrijven om het vege lijf te redden.

Er is intussen een generatie verstreken en bij Paalman lijkt de tijd te zijn blijven stilstaan. Natuurlijk, er is nogal wat gebeurd en hoe een en ander heeft kunnen ontstaan en plaatsvinden is nog steeds niet duidelijk. En dat is buitengewoon frustrerend.
Vooral ook wanneer je weet dat het weinige bewijs dat voor handen is in verklaringen, met moedwil werd vernietigd en goedwillenden het zwijgen is opgelegd of het leven zuur gemaakt.



Het is bekend dat er tijdens het onderzoek veel is gelogen, gezwegen en verzwegen of 'per ongeluk' vals of onjuist is verklaard, evenals dat rapporten en opnames van gesprekken zijn gewist of verdwenen. De rapportage en geluidsopnames van Paalman zijn documentaire bevestigen dat.
Mensen die zware straffen verdienden, hebben die niet gekregen, en uiteindelijk werd zoals zo vaak dan maar naar een zondebok gezocht.
En dus naar een zonderlinge dorpsgek die tot een zware straf zou worden veroordeeld. Geheel in stijl met het gerotzooi met de waarheid werd de man uiteindelijk ook weer vrijgesproken.

André de Vries bleef voor velen toch verdacht ondanks vrijspraak, maar dat geldt voor bijna alle verdachten in de gerechtelijke dwalingen.
Het zegt tevens iets van het gebrek aan kennis, wijsheid en slechte oordeelkundigheid van onze rechters, het failliet van ons Nederlands rechtssysteem wanneer daar niets aan veranderd. Daarbij komt ook nog de kwalijke rol van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) in tal van zaken die vaak maar wat heeft aangerommeld.

Op de deskundigheid, onafhankelijkheid en objectiviteit van het NFI valt een hoop af te dingen. Het instituut heeft lange tijd ten onrechte een monopolie positie bekleed en was min of meer een verlengstuk van justitie, een bolwerk van geheimzinnige pseudowetenschappelijke manipulatie. Terwijl het een verlengstuk van de onafhankelijke rechterlijke macht zou moeten zijn. Het NFI kiest partij en doet dat vaak met gesjoemel.

Door een private onderneming heeft het NFI eindelijk concurrentie gekregen, en dit bedrijf lijkt het veel beter te doen dan de NFI. Dit bedrijf is ook geen partij maar opereert onafhankelijk, althans ze doen hun best.
In het verleden is er bij het NFI nogal eens ondeskundig geknoeid met bewijsmateriaal en zijn ze zelfs belangrijk materiaal kwijgeraakt, of hebben bewijsmateriaal verwisseld (klik hier). 
Een belangrijke oorzaak van deze partijdigheid en gerotzooi bleek het hoofd De Bruyn te zijn, die er zelfs niet vies van is mensen te intimideren, valselijk te beschuldigen of te compromitteren. Hoe kan zo'n onbetrouwbare onnozel hoofd zijn van een dergelijke justitiële organisatie?

Mensen die het echter om de waarheidsvinding te doen is, zoals het officieel ook hoort, zijn tegengewerkt, geïntimideerd of van het onderzoek afgehaald.
Er is gewoon slecht gerechercheerd, al vanaf het begin van het onderzoek. Bepaalde terreinen of objecten zijn niet veilig gesteld zoals het hoort, er zijn door klungelig en ondeskundig gedrag aanwijzingen en belangrijk bewijsmateriaal vernietigd of verdwenen.

Er zijn geen onafhankelijke deskundigen ingezet op het moment suprême (de RIVM, TNO (T&O) en de NFI zijn dat niet), en de Nederlandse mentaliteit is dat er genoeg kennis in eigen huis is om een groot onderzoek bij dit soort rampen te doen.
Blijkbaar is dat dus niet het geval. Bestudeer daarvoor de grote ongelukken en rampen die daarna hebben plaatsgevonden, zoals de cafébrand in Volendam, de branden in het Catshuis en in het cellencomplex op Schiphol, en de brand bij ChemiePack in Moerdijk. Overal is daar vreselijk gebunderd door de overheid en iedereen is ook misleid.

Met name door de overheid worden er geen lessen geleerd. Men werkt langs elkaar heen en er heerst grote ondeskundigheid onder de ambtenaren. Burgemeesters en wethouders weten vaak niets eens wat voor risicovolle bedrijven ze binnen hun gemeente hebben en zijn onvoldoende uitgerust met adequate calamiteitenplannen. Is Nederland voorbereid op hevige stormen en regens met overstromingen, doorbraak van dijken, een pandemie met overvolle ziekenhuizen, grote dieren- en insectenplagen, besmettelijke veeziektes, ernstige ongelukken met gevaarlijke stoffen opslag en transport, gebroken persleidingen van aardgas, chloor en andere chemicaliën. zeer grote ernstige milieuvervuiling, ongelukken met lekkende radioactiviteit, grote terroristenaanvallen, massale cyberattacks, inslag van een grote asteroïde, oorlog, etc. Wanneer het oorlog betreft, weten we het Nederlandse antwoord al: wij zijn neutraal, maar je kunt je niet eeuwig als klein kind of als een grote onbenul gedragen. Nederland heeft allemaal ambtenaren die op de winkel passen, maar wanneer de nood aan de man is, zijn ze er niet en maken ze zich uit de voeten. Falende ambtenaren zijn niet strafrechtelijk vervolgbaar, iets dat direct in de wet omgezet zou moeten worden met levenslange straf. Falen als ambtenaar wanneer het om volksgezondheid en veiligheid gaat, zou gelijk moeten staan met landverraad.
En wanneer er draaiboeken zijn voor calamiteiten, dan zijn ze vaak niet up-to-date en zijn namen, adressen en telefoonummers, email adressen e.d. verouderd. Er wordt niet of nauwelijks geoefend met eventuele rampscenario's. Waar een klein land klein in kan zijn, Nederland wordt nooit volwassen, zeker niet binnen de EU.

Hoe kun je wat van het bedrijfsleven verwachten wanneer er niet, onvoldoende of ondeskundig wordt gecontroleerd en gehandhaafd en je je eigen zaakjes niet op orde hebt? Ook de provinciale overheden falen en nog steeds zijn er problemen met de communicatiemiddelen van de hulpdiensten die maar niet worden opgelost. Kortom, het is een chaos.

 

Wat opvalt is dat Paalman het voortdurend heeft over ‘vuurwerk’ zonder dit te specificeren of in te delen in de zeer belangrijke gevarenclassificaties voor gevaarlijke stoffen.
Juist hierin zit een groot en belangrijk deel van de problematiek met vuurwerk en de verklaring van de zwaarte van de explosies.
Door alles op een hoop te vegen als zijnde ‘vuurwerk’, gaat hij volledig voorbij aan het belang en de specifieke karaktereigenschappen van bepaalde gevaarlijke stoffen gecombineerd met de onjuiste manier van opslag.

Daarbij wordt ook onrecht gedaan aan gewoon legaal goedgekeurd consumentenvuurwerk 1.4G en dat die grote gevaren niet kent.
Dat wil niet zeggen dat er geen vuurwerk is in Europa dat waarschijnlijk ten onrechte als 1.4G wordt geclassificeerd, maar in Nederland is dit vuurwerk niet toegelaten en illegaal. Net als dat er 1.3G vuurwerk is dat onder bepaalde omstandigheden massa-exlosief is.

Bekend was hoe de klusjesman telkens weer vergeetachtig was op cruciale momenten, maar de geheime beelden gemaakt tegenover de rechter zijn toch schokkend met welk een brutale onbenul de klusjesman zijn volstrekt selectieve gebrekkige en demente geheugen etaleerde.
Maar de vraag is natuurlijk wát hij te verbergen heeft en zomaar wat gissen heeft natuurlijk geen enkele zin. Iemand onder enorme druk zetten kan mogelijk een valse verklaring opleveren die later weer wordt ingetrokken.
Geheime plaatsing van microfoons in de woning draaiden echter uit op een fiasco. Of werden deze opnamen bewust onklaar gemaakt?

Als opslagplaats voor 1.3G evenementenvuurwerk werden door de gemeente Enschede onterecht zeecontainers toegewezen.
Nu zijn containers wel geschikt om tijdelijk te vervoeren - al zijn de omstandigheden ver van ideaal, maar niet om voor langere tijd vuurwerk op te slaan.

Vuurwerk dient droog, koel en goed belucht te worden bewaard en in een omgeving die enige tijd (1 uur) weerstand biedt tegen brand van buitenaf.
Dat lukt eenvoudigweg niet in een standaard zeecontainer want op alle fronten faalt deze constructie.
Droog betekent niet een te droge lucht, een minimale relatieve vochtigheid van 65 % wordt aangeraden ter voorkóming van ESD en ter voorkóming van te grote uitdroging van vuurwerk. Koel betekent 5 tot 15 graden C.  Er is echter geen beluchting en met te veel vocht bevordert dat schimmelvorming, oxidatie van metalen, condensatie en herkristallisatie - en dus ontmenging.



In de zomer kan de container van binnen tot wel 70 graden Celsius of meer opwarmen en in de winter tot -20 graden dalen bij strenge koude - zelfs al tijdens transport (klik hier). Vaak zijn de containers ook nog lek, maar zeker is dat aan de houten onderkant bij de naden.
Het bestaan van een makkelijk doorbrandende houten vloer werd door de leiding van het Tolteam uit het dossier gehouden en Paalman acht dat van belang in verband met de verspreiding van de brand.

In de meeste standaard zeecontainers zit een dunne houten vloer die bevestigd is op een niet aaneengesloten rij met lichte stalen dwarsbalk profielen (klik hier).
Deze houten vlonder staat dus in direct contact met de buitenlucht en biedt nauwelijks weerstand (ook niet tegen inbraak). Wanneer daar vuur(werk) onder raakt en lang genoeg kan branden, vliegt de inhoud van de container in brand. Testen wezen uit dat dit binnen 10 tot 15 minuten is in het temperatuur ontstekingsbereik van vuurwerk (klik hier).
Er is door het NFI wel onderzoek gedaan maar de bevindingen en rapportage zijn vreemd genoeg nergens te vinden. Maar we weten het antwoord al: de standaard zeecontainers zijn volstrekt ongeschikt als veilige permanente vuurwerkopslag.  
 
Belangrijk is ook dat wanneer een brand plaatsvindt binnenin een opslag, deze brand niet makkelijk wordt verspreid - en dat er ook een vertraging in de constructie aanwezig is.
Het doorgeven en het verspreiden van het vuur van de ene naar de andere container was echter makkelijk doordat de vorige eigenaar Harm Smallenbroek het bedrijf van een volstrekt ondeugdelijke en niet goedgekeurde en zelf geïnstalleerde blusinstallatie had voorzien waarvan de waterleidingen door gaten in de containers en magazijnen van de ene naar de andere container liepen.

Die waterleidingen stonden bovendien droog en de standaard gemeentelijke kraanwaterdruk en dunne leidingen waren nooit voldoende geweest om enige beginnende brand te bestrijden. De containers waren dus als door lont met elkaar verbonden. Hoe dom kun je zijn en hoe crimineel is het een dergelijke 'installatie' van rijkswege goed te keuren?



Gebleken is uit de documentaire dat de controlerende brandweer van de gemeente echter een oogje dicht kneep in ruil voor wat gratis pakketten oud-en-nieuw vuurwerk.
De vuurwerkramp heeft dus kunnen ontstaan door corrupte overheidsdiensten, ook al gaat het maar om een relatief klein bedrag. De gevolgen kunnen groot zijn. Daar zijn ook hun eigen collega's door om het leven gekomen.

Het is niet de eerste keer dat een dergelijke grote ramp  ontstond doordat de controlerende brandweer een oogje dicht kneep en publiek en eigen collega's in gevaar bracht.
De grote brand in de nachtclub Kiss in Brazilië januari 2013 kostte 241 mensen het leven. Daarbij zijn acht van de zestien brandweerlieden aangeklaagd wegens dood door schuld vanwege nalatigheid en gebrek aan controle op brandveiligheid, mogelijk door omkoping door de uitbater.
 
Daarnaast blijkt dat er door het Tolteam is geknoeid met het dossier vuurwerkramp, de bewijsvoering en de verdachtmakingen rond zondebok André de Vries.
Er waren twee rode broekjes die rondzwierven binnen het Tolteam en waarvan slechts één van hem was. Wie had die andere broek in het onderzoek gebracht en waarom is diegene niet strafrechtelijk vervolgd?

Overigens moet gezegd worden dat de later vrijgegeven verklaringen die verkregen zijn via een informant in de gevangenis, De Vries bepaald niet vrijpleitten, maar het geheel was te gekunsteld door de informant beschreven. Mogelijk was De Vries een fantast die zich graag belangrijk voordeed, zeker in dat bepaalde milieu waarin hij plots verzeild was geraakt.
Wat de schuld van De Vries zou kunnen ontkrachten, werd echter terzijde geschoven omdat van hogerhand (het OM) was bepaald dat De Vries de dader moest worden. Inmiddels is De Vries op vrij jonge leeftijd overleden. 

Een dergelijke laakbare houding van politie en justitie is niet vreemd en komt wel vaker voor, inclusief ‘het maken of fabriceren van het bewijsmateriaal’ wanneer dit ontbreekt. Bovendien ging de politie zo onprofessioneel met het bewijsmateriaal om, dat het later voor bewijsvoering en het zoeken van sporen volstrekt onbruikbaar was geworden.  De kruitsporen op een broek zeggen ook helemaal niets zolang die sporen niet exact en specifiek toe te schrijven zijn aan een bepaalde unieke gebeurtenis. Wat zegt dat over de opleiding en de professionaliteit van de heren? 

Volgens de onderzoekers durfden brandweermannen van de Brandweer Twente niet volledig frank en vrij te verklaren uit angst voor degradatie of ontslag.

Een brandweer medewerker meent zelfs dat de leiding van de brandweer zelf verantwoordelijk is voor het overlijden van de vier brandweermannen op 13 mei 2000. Er zijn verkeerde instructies gegeven en ook uit de documentaire blijkt dat brandweermensen tegen de regels in diverse opslagruimten open hebben gezet in plaats van ze dicht te laten. Kennelijk had men geen enkele specifieke kennis in het bestrijden van branden in en rondom een vuurwerkopslag en zijn ze willens en wetens de dood in gestuurd.

Dit verwijt is op zich niet zo vreemd. Omdat in de wetenschappelijke en beroepsgerelateerde literatuur allang bekend is sinds de jaren '80 en '90 dat bij brand in magazijnen met professioneel groot evenementenvuurwerk van gevarenclassificatie 1.3G het onverantwoord is om te gaan blussen. Dit wisten ook T&O en het NFI.
De Bruyn van het NFI verklaarde in 2003 bij het gerechtshof te Arnhem dat niemand in Nederland wist hoe gevaarlijk vuurwerk was. De Bruyn is niet alleen ondeskundig, maar is ook een leugenaar en pleegde meineed.

De brandweer als wel alle andere hulpdiensten dienen te weten dat bij brand in de opslag van explosieve stoffen 1.3G en zwaarder, men op grote afstand moet blijven - dit naar gelang de grootte van de opslag.
Hier betrof het ook nog eens foutievelijk samengebracht met 1.2 en 1.1 massa explosief materiaal, waaronder buskruit en aluminium houdende kruitsoorten al of niet gemengd met titanium, waardoor een totaal van 40 ton als massa-explosief gold in een opslag van bijna 200 ton. 

Bepaalde soorten 1.3G vuurwerk die zijn opgeslagen in een afgesloten ruimte bleken bij grootschalige proeven met containerbranden (het CHAF project) bovendien onder bepaalde omstandigheden toch massa-explosief te reageren bij brand. Dit was ook te verwachten.
Helaas werden deze experimenten op een onwetenschappelijke manier door T&O en andere deelnemende organisatie's gemanipuleerd. Onder het mom van: dit wordt een hele grote knal, de 'worst case scenario'.
Wanneer grote bedrijven als Shell en Dow Chemical onder dezelfde extreme omstandigheden zouden worden 'getest' op veiligheid, hadden ze dezelfde dag nog de tent kunnen sluiten.
Men zou zich moeten schamen. Niet voor niets moest men ook helemaal naar Polen om die proeven te doen, in de  tuin van de vieze overbuurman die toch niet veel om milieu geeft?

Het een gotspe dat T&O er prat op gaat  een belangrijke bijdrage te hebben geleverd inzake de vuurwerkramp.
De oorzaak is nog steeds niet bekend en de gevaren van vuurwerk met een bepaalde samenstelling (grote hoeveelheden aluminiumhoudend kruit en zware mortierbommen) waren al veel langer bekend maar werd door iedereen onder de pet gehouden. Men weet dat of had dat moeten weten uit eigen ervaring en onderzoek, maar ook uit militaire rapporten en publicaties in wetenschappelijke tijdschriften.

In zoverre is T&O ook indirect aansprakelijk omdat ze geweten hebben van grote gevaren van bepaald soort vuurwerk in combinatie met verkeerde opslag. In 1991 hadden ze dat bij de ramp in Culemborg ook al een en ander geconstateerd. Het bedrijf heeft echter altijd de kool en de geit willen sparen. Men doet onderzoek voor zowel medestanders als tegenstanders van vuurwerk. Het geknoei met de gevarenclassificatie was al  bekend vanaf de jaren '80 en '90 en het wachten was op dat het een keer fout zou gaan.  Niet alleen in Nederland maar internationaal werd er geknoeid met de classificering. 

Met de gevarenclassificering werd dus ook in Nederland geknoeid en ex-rijksambtenaar en vuurwerkcontroleur Harry Kapel (die tijdens zijn ambt ook op de loonlijst stond van groot-importeur Broekhoff - en o.a. daardoor derhalve oneervol werd ontslagen op het ministerie van VROM) kreeg als secretaris van de vuurwerkbranche zelfs de opdracht om in China daar 'wat' aan te doen (klik hier).

Vervoer onder 1.4G is immers  goedkoper dan onder 1.3G en dat sommig vuurwerk ook massa-explosief kan reageren, wilde natuurlijk niemand graag weten.
Met name Smallenbroek, vorige eigenaar van SEF, had op een bijeenkomst van handelaren daar specifiek om verzocht, om in China een en ander voor elkaar te krijgen. Een dergelijk verzoek kun je wel doen, maar het uitvoeren is verboden, om te knoeien met de veiligheidsnormen voor het vervoer van gevaarlijke stoffen die zijn uitgevaardigd door de Verenigde Naties.

Kapel was door een meningsverschil met Wagenvoort van de VEN (evenementenvuurwerk) in de FVN (consumentenvuurwerkhandel) beland. Deze verenigingen zijn opgezet om de handel te beschermen en belangen te behartigen van de heren handelaren.
Dat betekent in de praktijk vooral de prijzen kunstmatig hoog te houden en niet onderling te concurreren.

Kapel zou zijn zoon ook bevoordeeld hebben met het makkelijk behalen van een bezigingsdiploma.
In feite heeft Kapel niet anders gedaan dan dat wat iedereen al jaren daarvoor in de branche deed, namelijk diplomafraude plegen om makkelijk aan bezigingscertificaten te komen.
Kapel is lange tijd de spin in het web van de branche geweest, de fixer. Hij bemoeide zich niet alleen met alles en nog wat maar was vooral op de hoogte van de veranderde wetgeving en kende de ambtenarij als zijn eigen broekzak. Hij wist wat wel en wat niet kon en hoe je wegen moest bewandelen of bochten kon afsnijden. Kortom, de mazen in de wetgeving.

Vreemd is ook dat Kapel als een van de eersten schijnt te hebben deelgenomen aan een inspectie op het rampterrein en waaraan hij zelfs de leiding gaf. Hij had daarvoor o.a. Gerrit Wagenvoort gebeld van de VEN - met wie hij onenigheid had (klik hier).
Onbegrijpelijk dat onderzoekers van politie, justitie en bewaking van het terrein dit zomaar hebben laten gebeuren. Van wie kwam die opdracht en waarom uitgesproken deze man met vele petten op die niet bij elkaar pasten? Wat hebben ze gevonden en meegenomen?
Kapel verdween wat jaren later in de gevangenis voor grootschalige handel in illegaal vuurwerk.

Directe betrokkenen van de vuurwerkramp werden door het Openbaar Ministerie geïntimideerd of bedreigd met vervolging als een en ander aan het licht zou komen voor wat betreft het tekort schieten van ambtenaren en korpsleiding. En dat betekent o.a. dat dood door schuld vanwege grove nalatigheid en mismanagement wordt verweten.

Verder blijkt dat het enige doel van het Rijksrechercheonderzoek - dat werd ingesteld nadat het Bureau Interne Zaken tot de conclusie was gekomen dat de rechterlijke macht was misleid, was om juist deze conclusie onderuit te halen. Onderzoeker Jan de Bruin, het hoofd van Bureau Interne Zaken politie Gelderland-Midden, praat over zijn bevindingen en frustratie's.

In een kort fragment van de documentaire is ook de Nationale Ombudsman Brenninkmeijer te horen. Die heeft waardering voor Paalman's werk maar laat weten dat hij de kwestie anders beoordeelt.
Sinds enige tijd is de ombudsman zijn C&A familie aangetrouwd met de koninklijke familie via een neef en heeft hij dus een familierelatie met het regeringshoofd. Via de dochter van de tante van de koning, prinses Irene.
De vraag is gerechtigd of de ombudsman nog langer een onpartijdige functie kan bekleden. Zo onderzocht de ombudsman ook de kwestie Edwin de Roy van Zuydewijn en constateerde hij dat de koninklijke familie hem niet bespioneerde of het leven zuur maakte.

Het zou geen kwestie zijn geweest wanneer in december 2013 blijkt dat de ombudsman heeft gelogen of onwaarheden heeft gesproken - om de koninklijke familie te beschermen, en dat De Roy van Zuydewijn en zijn toenmalige echtgenote prinses Margarita gelijk hadden. Die werden al die tijd voor gek en paranoïde versleten.
Waarom zou de ombudsman niet ook in de vuurwerkramp de zaken wat hebben verdraaid? En heette de 'dissidente' collega rechercheur van Paalman niet toevallig ook De Roy van Zuydewijn, familie van ...?

Het is natuurlijk wonderbaarlijk hoe snel een oude armoedige volksbuurt in Enschede, in een uithoek liggend vlakbij de Duitse grens en waar eigenlijk niemand in is geïnteresseerd, uit het as is herrezen en plotseling een schitterende prachtwijk is geworden.
Het is de getroffen bewoners natuurlijk meer dan gegund na alle ellende, maar vreemd is het natuurlijk wel dat zoiets pas kan worden gerealiseerd na een grote dubieuze brand en waarbij nagenoeg iedere hoofdrolspeler vrijuit gaat terwijl hij een enorme lading boter op zijn hoofd heeft.

De verklaring moet natuurlijk worden gezocht in het feit dat dezelfde corrupte kliek die de dienst uitmaakt in Nederland en elkaar de hand boven het hoofd houdt, ook toegang heeft tot de sleutel van de schatkist - die kennelijk nooit 'leeg raakt' ondanks de grote tekorten. Net als bij de financiële en mondiale bankencrisis in 2008 is het ook hier zo dat uiteindelijk de belastingbetaler het gelag betaalt.

Leerzaam kan zijn wanneer we naar vergelijkbare ongelukken met vuurwerkopslag 1.3G in het buitenland kijken.
Er valt direct iets op. Mogen de oorzaken en het eerste vlammetje elke keer anders zijn, de rest is nagenoeg gelijk: een onverantwoordelijke verkeerde manier van een veel te grote en niet toegestane opslag waarbij veelal ook materiaal van 1.2 en 1.1 gevarenclassificatie bij elkaar zijn gebracht. Hierdoor wordt de totale hoeveelheid als massa-explosief beschouwd 'omdat de een de ander meeneemt' in de explosieve verbranding (compatibiliteit: klik hier).
Daarbij wordt vaak tegen de regels in gefabriceerd in opslagruimtes of dreigt er een cumulatie van opslag in een werkruimte die vrij van opslag dient te blijven.

Ook zijn veiligheids- en ontsnappingsroutes vaak geblokkeerd of afgesloten en staan deuren van ruimtes wagenwijd open die vanwege brandgevaar gesloten dienen te blijven.
Door de overheid wordt slecht op naleving van regels gecontroleerd en al helemaal niet gehandhaafd. Vaak worden controleurs of brandweer door de directie voorgelogen of op het verkeerde been gezet voor wat betreft de hoeveelheid en de speciale gevaren van de goederen. Of de overheidsinstanties doen bewust een oogje dicht, zijn te onoplettend en zijn daardoor mede aansprakelijk.

Een laatste aspect dat volledig onderbelicht is gebleven, betreft de pyrotechnische opleiding.
De Nederlandse overheid faciliteerde begin jaren '90 beroepsvuurwerkers met een veel te makkelijk te behalen eigen Nederlands bezigingscertificaat.
Men had in de vuurwerkbranche immers helemaal geen diploma's, iedereen knoeide maar wat aan, er was veel ondeskundigheid. De bedrijfsmedewerkers leerden in de praktijk, maar vaak waren de leermeesters ook onder de maat en dat schiet niet op.

Het diploma uit Duitsland was niet op de Nederlandse situatie van de wetgeving gestoeld en er waren taalproblemen om de cursus te volgen.
Na de vuurwerkramp in Culemborg (kaasboer Henk Koolen die overnacht vuurwerker werd) vond men dat er eindelijk eens iets moest gebeuren. Hoofdambtenaar Wagenaar van VROM begeleidde destijds het proces maar moest door de constante schendingen van afspraken door de handel de introductie diverse malen dwingend stilleggen.

Het kwam erop neer dat de brancheorganisatie de bestaande bedrijven hun personeel nagenoeg gratis en zonder veel moeite van diploma's wilde voorzien.
Deze vorm van diplomafraude  leidde door gebrek aan kennis en kunde van de eerste cursisten en door gedoging door de overheid tot één van de oorzaken van de vuurwerkramp: gebrek aan basale kennis over vuurwerk, maar met name kennis over de gevarenclassificatie en wetskennis ontbrak. De latere directieleden van SEF kregen hun diploma ook op die makkelijke manier toegespeeld.

De eerste pyrotechnische opleiding had het niveau van de vroegere  lagere technische school, maar even later toen de bedrijven hun werknemers hadden voorzien van certificaten, werd de opleiding opeens MBO niveau genoemd (dat is vier jaarklassen verder) en moest er tevens veel meer geld worden betaald voor de cursus.
Terwijl in het bedrijfsleven menig vuurwerker met justitie in aanraking is geweest door overtreding van wetten en illegale handel, werd voor het nieuwe diploma opeens een Verklaring van Goed Gedrag geëist als toelating.

Dat is toch vreemd, hoe de overheid meehielp bij het witwassen van de louche branchegenoten, deze van toegang verschafte en daarna een slot op de deur deed voor anderen.
Bovendien moeten cursisten stage lopen bij vuurwerkbedrijven en die lieten stagiaires niet toe want die zagen hen als toekomstige concurrenten. Kortom, het was een oneerlijk rotzootje, een puinhoop. Een hoofdmedewerker van de keuringsdienst van het ministerie, die de cursus ook had gedaan, vertelde dat de opleiding in het geheel niets voorstelde.

Nog wat later werd de opleiding opeens vanuit een HBO locatie verzorgd(weer vier jaarklassen verder) en zelfs als post-HBO bestempeld en deed T&O mee om de cursus wat meer kunstmatig elan en status te geven en alles nog meer overbodig duur te maken.
Hun medewerker Rutger Webb stond voor de klas. Was hij de jaren daarvoor nog bezig geweest als aanvoerder met illegale vuurwerkactiviteiten rond Fort de Hel waar ernstige ongelukken uit voortkwamen, nu groeide hij uit tot nog een nieuwe spin in het web, Mr. Vuurwerk II de nieuwe fixer. Het onderzoeksinstituut heeft geen gelukkige hand in het dossier vuurwerk en lijkt elke keer weer de vingers te moeten branden. Aan het bedrijf Evuco werden hand- en spandiensten verleend in China. Het succesvolle bedrijf  ging echter plots zomaar failliet met tal van onbetaalde rekeningen achterlatend.

Waarom oriënteert het onderzoeksinstituut uit Rijswijk zich niet beter op de mogelijke malafiditeit van bedrijven en de betrouwbaarheid van mensen, en waarom laat men zich voor bijna elke klus inhuren? Heeft dat met schijnheiligheid of met het economisch moderne verdienmodel te maken om van twee walletjes te eten? Wie betaalt die bepaalt: de resultaten en uitkomsten van die zogenaamde 'toegepaste wetenschap' heeft vooral te maken met de gunstige onderzoeksresultaten voor diegene die de rekening wordt gepresenteerd. Gemanipuleerde wetenschap is natuurlijk geen echte wetenschap wanneer de betaler bepaalt wat er wordt onderzocht en wat er uit het onderzoek komt.

Webb is wijselijk van het rampdossier vuurwerk gehaald en zit nu op de afdeling Defensie en Veiligheid.
Wanneer je als medewerker mede wetgeving bepaalt op basis van allerlei rapporten en praktijk 'onderzoek', geeft het geen pas wanneer je nog steeds relaties onderhoudt met beroepslieden in de vuurwerkerij die het niet zo nauw nemen met de wetgeving.
Ook niet dat je lid bent van de Amerikaanse PGI waar nogal wat leden illegaal vuurwerk maken, ongelukken veroorzaken en regelmatig met politie en justitie in aanraking komen (klik hier).

Mag dat schijnheilig heten? Ja, dat mag hypocriet en huichelachtig heten. Overigens heeft Webb als koning Eenoog in het land der blinden last van zelfoverschatting en zelfverheerlijking. Behalve de Nobelprijs die nog ontbreekt, zijn het vooral de dubieuze jaren die keurig zijn schoongepoetst en lijken de kleuterjaren op de paardendekens bij Kees Boeke belangrijker op de CV. Bestaan er daar ook doofpotten en papierversnipperaars?
Een bekend verhaal over ijdelheid en hoogmoed is het verhaal van Lucifer. De ijdelheid veroorzaakte zijn vertrek uit de hemel en zijn transformatie in Satan.
  
Defensie heeft sowieso een slechte naam op het gebied van veiligheid. Ter herinnering kan de zaak van de heer Fred Spijkers met de ondeugdelijke munitie worden genoemd, één van de eerste klokkenluiders.  T&O was destijds een half staatsbedrijf dat indirect betrokken was bij de hele schertsvertoning. Dat past niet bij het zogenaamde 'onafhankelijke en wetenschappelijke' karakter en bovendien maakt men misbruik van haar geheimhoudingsplicht wanneer er mogelijk criminele sporen te vinden zijn in de 'onderzoeken' en rapportages.

De vruchten van de allereerste pyrotechnische opleiding bleken dus tamelijk wrang door verregaand gebrek aan kennisniveau van de cursisten en de diplomafraude. Bijna alle bedrijven van destijds waren bij 'de grote schoonmaak' betrokken.
Beide partners, de overheid en het georganiseerde bedrijfsleven veegden snel hun straatje schoon vlak na de vuurwerkramp. Een ambtenaar adviseerde VEN voorzitter Wagenvoort zo snel mogelijk alle bewijsmateriaal te vernietigen (klik hier). 
Wagenvoort was ook de bezigingscursusleider namens de branche (zijn zoon werd trouwens jaren later door de politie opgepakt voor grootschalige illegale handel).

Waarom zou een ambtenaar van het ministerie Wagenvoort waarschuwen zonder dat daar 'een vriendendienst' tegenover staat? Zou dat net als bij de brandweer met gratis oud-en-nieuw vuurwerkpakketten zijn geweest of was daar meer voor nodig?
Vanuit het ministerie van VROM kwamen beschuldigingen als zou 90 % van de legale handel zich ook met de illegale handel van vuurwerk inlaten en werd dit deel als de 'vuurwerkmaffia' betiteld.

Overigens was de kennis rondom vuurwerk bij de rijksambtenaren destijds belabberd te noemen, dus zelf was men niet veel beter. Dit had alles te maken met een ruzie tussen het ministerie van Verkeer en Waterstaat en VROM, want vervoer ADR lag als vanouds bij V & W maar het gebruik en de opslag moest door reorganisatie bij VROM worden ondergebracht. En daar hadden de heren niet zoveel trek in.  

Het is te bizar voor woorden dat ambtenaren elkaar op die manier tegenwerken en elkaars werk saboteren, met alle gevaren van dien. Alles verdween in de bekende doofpot en de papierversnipperaar was geduldig en maakte overuren. 

Des te triester is dat voor de bonafide bedrijven die wel hun best doen om aan alle veiligheidseisen te voldoen. Zij worden voortdurend gewantrouwd,  vaak oneerlijk behandeld en onjuist bejegend. Meestal met een hoop ambtelijke getreiter en tegenwerking. Op het ministerie van VROM moest men niets van vuurwerk en importeurs hebben, en sinds de vuurwerkramp zijn alle producenten van vuurwerk uitgekocht, vergunningen ingetrokken en hun bedrijf opgedoekt. Bevooroordeelde negatieve pers en onjuiste berichtgeving deden de rest van de afbraak. De fout lag niet bij de echte kunstvuurwerkfabrieken die allen zijn opgedoekt.

Dat falende en corrupte ambtenaren niet worden vervolgd, is geen nieuws meer sinds het Pikmeerarrest (klik hier), en in die zin is ook de rechterlijke macht schuldig. Iedereen in het verhaal, teweten de bedrijfsdirectie, de gemeente, brandweer, defensie, T&O en landelijke overheden, allen kwamen weg met de gemeenschappelijke leus: 'Wir haben es nicht gewusst' en men deed er verder het zwijgen toe.  De opleiding Beziging Groot Evenementenvuurwerk kwam uiteindelijk ook in handen van particulieren en de KEMA /Kiwa controleert het examenniveau.

 

De documentaire  over de vuurwerkramp brengt helaas geen echt nieuws maar dat was misschien ook teveel gevraagd. Hij toont wel ondubbelzinnig een politieke doofpotaffaire  in een land met een onbetrouwbare corrupte overheid die niet onder doet voor een Latijns-Amerikaanse bananenrepubliek. Chaos en onmacht om zaken gewoon fatsoenlijk te regelen. Of is deze openbaring landverraad? 
Met dat verschil dat in een bananenrepubliek na 13 jaar nog dezelfde puinhopen bestaan maar dankzij ons nijvere en propere volkje alles is opgeruimd, schoongeveegd en weggepoetst, inclusief al het bewijsmateriaal en zaken die het daglicht niet goed verdragen.

Tal van mensen zitten echter op belangrijke posities die ze niet verdienen, mentaal niet aankunnen en die ze misbruiken om macht uit te oefenen en er zelf beter van te worden.
Niks in dienst van het volk of voor de wetenschap, puur eigen belang. Geruzie op departementen, collega's die elkaar tegenwerken en vooral veel gemis aan kennis en de wil om zaken  op te lossen en tot een goed einde te brengen.
Ambtenaren voelen zich veilig in een omgeving waar ze slechts collectieve schuld hebben en nooit strafrechtelijk kunnen worden vervolgd voor hun luiheid, gemakzucht en algemeen falen.

Inmiddels zijn 13 jaar na dato de zaken wat veranderd, maar niet veel. Het oude VROM ministerie bestaat niet meer en sinds 2010 zijn Ruimte en Milieu samengevoegd met het ministerie van Verkeer en Waterstaat tot het ministerie van Infrastructuur en Milieu.

De FVN transformeerde eerst in de BCN en heet nu opeens Belangenvereniging Pyrotechniek Nederland. De leden zijn echter dezelfde als voorheen. De belangen van de pyrotechniek als kunst en wetenschap vertegenwoordigen ze niet, integendeel. Het is weer eenzelfde vereniging voor het veilig stellen van handelsbelangen, onderlinge prijsafspraken te maken en concurrentiebeding tegen te gaan. Dit is nog steeds verboden bij de wet. 

Duiding wordt gegeven aan wat in alle opzichten een kwalijke beerput is geworden die stinkt aan alle kanten en waarvan de rol van de eerst direct verantwoordelijken, de directie van SEF, onderbelicht is gebleven.
Daar ligt namelijk de eerste verantwoordelijkheid en zij hebben in Enschede een explosieve situatie laten ontstaan van  een veel te grote hoeveelheid niet toegestaan vuurwerk van diverse verkeerd gecombineerde hoge gevarenclassificaties. Mogelijk werd er geproduceerd en dat was al helemaal niet  toegestaan.

Een deel van de schuld betreft zeker ook de vorige eigenaar van SEF. Hij heeft bewust regels  overtreden en opdracht gegeven tot manipulatie met de gevarenclassificatie van gevaarlijke stoffen. Dat is verboden en levensgevaarlijk.

Er is ook geen enkele goed excuus te vinden om een dergelijk gevaarlijk bedrijf midden in een woonwijk te plaatsen. Of dat rondom met behuizing wordt dichtgebouwd. Men is in Enschede ziende blind en horende doof geweest en had van andere bedrijven en van de geschiedenis een hoop kunnen leren.



Reeds in 1555 brandde een groot deel van Medemblik af doordat  een buskruitschip explodeerde, maar de brand en het eerste vlammetje waren ontstaan door blikseminslag in de stadhuistoren.
In 1646 in Bredevoort vond een ramp plaats toen de buskruittoren ontplofte, weer veroorzaakt door blikseminslag.

De Delftse donderslag vindt  plaats op 12 oktober 1654 nadat de beheerder van het kruithuis een ongeluk veroorzaakt met een brandende olielamp als lichtbron: 43 ton buskruit gaan de lucht in. Een ongeluk vergelijkbaar met de ramp in Enschede.

In 1680 slaat weer de bliksem in, nu in de buskruittoren van Heusden. 
In 1742 ontploft voor het eerst een deel van de buskruitmolen in Delft.
Het maken van kruit, het verwerken daarvan evenals de opslag wordt als een gevaarlijke omstandigheid gezien en moet ver buiten de stadsmuren plaatsvinden. Er komt speciale wetgeving.

Het duurt een tijd voordat men erachter komt dat niet Gods hand noch die van de duivel in dit soort ongelukken betrokken is, maar een natuurkundig verschijnsel. De bliksemafleiding wordt ontdekt door Benjamin Franklin in 1752 door een experiment met een vlieger en nat vliegertouw tijdens een onweersbui.

In Nederland wordt de eerste bliksemafleider in 1782 geplaatst door Cornelis Krayenhoff, echter niet op een kruithuis maar op de toren van de Martinikerk van Doesburg. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.

In 1807 vindt de buskruitramp in Leiden plaats door een binnenvaartschip met 18 ton buskruit aan boord. Was dit toch de hand van God of een onvoorzichtige schipper die op open vuur zijn potje kookte? (klik hier) Ook toen was er sprake van een doofpot.

Daarna worden de opslagplaatsen buiten of aan de rand van steden geplaatst.
Vuurwerk, dat van oorprong op buskruit was gebaseerd, wordt veel krachtiger en fraaier door het gebruik van stoffen als chloraat (Berthollet 1785). Vuurwerk wordt helaas daardoor ook chemisch minder stabiel waardoor zich nieuwe problemen voordoen, zeker in combinatie met specifieke stoffen en metaalpoeders. 

Dat in de loop van de decennia dergelijke risicovolle bedrijven zijn omringd en dichtgebouwd met behuizing voor gezinnen en andere bedrijven, is vooral de politiek te verwijten die kennelijk over een slechte langetermijn geheugen beschikt.

Dat niemand van de overheid SEF daarbij iets in de weg stond en zelfs uitbreiding toestond, is een kwalijke zaak die eerder lijkt op een vorm van politieke schizofrenie.
De vraag is of het zomaar weer kan gebeuren want er is weinig geleerd en de mentaliteit en moraal zijn nauwelijks veranderd. Verkeerde tolerantie, onkunde, corruptie en laksheid alom, en domheid is van alle tijden. 

Het eerste vlammetje is eigenlijk van secundair belang. Wanneer niet door een domme demonstratie van vuurwerk  - wie haalt dat in zijn hoofd vlakbij een gevaarlijke opslag? dan was het wel geweest bij de illegale productie van vuurwerk en waarvan een Duitse afnemer  o.a. getuige was.

Een vergelijkbare vorm van blikseminslag is de vorming van statische elektriciteit (ESD) en dit is een gevreesde vorm van voortijdige ontsteking bij de omgang met vuurwerk. ESD ontstaat door wrijving, met name bij droog weer met weinig vocht in de lucht. Er kunnen hoge voltages door worden ontwikkeld (klik hier).

Blikseminslag is vrijwel uitgesloten want het was uitstekend lenteweer die dag, maar had wel op een ander moment kunnen plaastvinden zoals ook uit de geschiedenis blijkt. Was het bedrijf dan wel tegen blikseminslag beveiligd, waarschijnlijk niet. Voor elektrische kortsluiting is geen bewijs gevonden.

 


Wat de oorzaak ook geweest is, het blijft elke keer weer verbazen hoe leidinggevenden bij een potentieel gevaarlijk bedrijf volstrekt ondeskundige asociale klunzen en onbenullen blijken te zijn die relatief makkelijk hun verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid ontlopen door te zeggen: "We hebben het niet geweten".
En gewoon weer op de oude voet doorgaan.
 
Het is inmiddels wel duidelijk geworden dat de vuurwerkramp in Enschede met onbetrouwbaar vuurwerk weinig te maken heeft, noch met de hand van God, maar alles met onbetrouwbare mensen die hun verantwoordelijkheid niet kennen, corrupt zijn en alle regels overtreden. 
Verregaande ondeskundigheid en criminele inslag is te vinden bij: de directie en medewerkers van het vuurwerkbedrijf, inclusief de vorige eigenaar, de VEN en FVN handelsverenigingen, de corrupte ambtenaren bij politie, de brandweer, de gemeente, de provincie, het rijk, de betrokken ministeries en de politiek, justitie en de rechterlijke macht.

Daarbij speelden medewerkers van organisatie's als T&O en het NFI ook een dubieuze rol en deden alsof ze van niets wisten. Om later vervolgens een belangrijke rol op te eisen bij de verklaring, omdat ze wel beter wisten. De kool en de geit.
Er is nagenoeg geen enkel fatsoenlijk onderzoek geweest door een capabele wetenschaps- of onderzoeksjournalist die goed op de hoogte was van de materie, en de rest schreef vaak maar wat en droeg aldus bij aan nog meer speculatie en verwarring.

Daar kun je weinig anders aan doen dan beletten dat die onbetrouwbare figuren op belangrijke en verantwoordelijke posities komen te zitten, zowel in de ambtenarij, politiek, wetenschap als in het bedrijfsleven.
Een speciale opleiding voor het runnen van dit soort bedrijven zou een goede zaak zijn, niet alleen dus alleen voor hen met een bezigingsvergunning.

Voor falende ambtenaren zou een streng strafrecht moeten gelden in plaats van dat ze bijna altijd vrijuit gaan en nooit verantwoording hoeven af te dragen. Dit soort bescherming en beloning door promotie en overplaatsing werkt alleen maar laksheid en corruptie in de hand.